نمدپاره

لغت نامه دهخدا

نمدپاره. [ ن َ م َ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) قطعه ای از نمد. ( ناظم الاطباء ) :
یکی زیغ دیدم فکنده در او
نمدپاره ترکمانی سیاه.

معروفی.

|| نمد فرسوده و پاره شده. ( ناظم الاطباء ).
- نمدپاره پوش ؛ نمدپوش. ژنده پوش :
چو دید اردبیلی نمدپاره پوش
کمان در زه آورد وزه را به گوش.

سعدی.

پاره ای از نمد، نمد کهنه و پاره.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید