نمدان

لغت نامه دهخدا

نمدان. [ ن َ ] ( اِ مرکب ) جای مرطوب. جائی که رطوبت در آن زیاد است. || فَرْج. ( از آنندراج ). شرم زن از قُبُل و دبر و دبر مرد. سوراخ و مخرج اعم از زن و مرد. ( یادداشت مؤلف ).

نمدان. [ ن َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تبادگان بخش حومه و ارداک شهرستان مشهد، در 14هزارگزی شمال شرقی مشهد واقع است و 165 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات ، شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

نمدان نام دشتی در استان فارس است نمدان اسم ظرف است چون نمکدان وقندان
چون در این منطقه زمین جیلی نمناک ودارای ابهای سطحی است به نمدان مشهور شده است نمدان نام روستایی هم هست پس روی هم نمدان یعنی ( منطقه ای که دارای ابهای سطحی وزمین نمناک است )

بپرس