صفحه نمایش تابشگر الکترون رسانای سطحی ( SED ) یک فناوری نمایشگر برای نمایشگرهای صفحه تخت است که توسط تعدادی از شرکت ها توسعه پیدا کرده است. SEDها از تابشگرهای الکترونی در مقیاس نانوسکوپی برای انرژی دادن به فسفر های رنگی و تولید تصویر استفاده می کنند. در یک مفهوم کلی، یک SED از ماتریسی از لوله های پرتوی کاتدی کوچک تشکیل شده است که هر «لوله» یک زیرپیکسل منفرد را روی صفحه تشکیل می دهد که در سه گروه برای تشکیل پیکسل های قرمز - سبز - آبی ( RGB ) گروه بندی می شود. SEDها مزایای CRT ها، یعنی نسبت کنتراست بالا، زاویه دید وسیع و زمان پاسخ دهی بسیار سریع را با مزایای بسته بندی LCD و سایر نمایشگرهای صفحه تخت ترکیب می کنند. آن ها همچنین انرژی بسیار کمتری نسبت به تلویزیون های LCD با همان اندازه مصرف می کنند.
پس از زمان و تلاش بسیار در اوایل و اواسط دهه ۲۰۰۰، تلاش های SED در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید زیرا LCD به فناوری غالب تبدیل شد. کانن در آگوست ۲۰۱۰، اعلام کرد که تلاش مشترک خود را برای توسعه تجاری SED متوقف می کند، که این اعلام توقف نشان دهنده پایان تلاش های توسعه است. [ ۱] SEDها ارتباط نزدیکی با یکی دیگر از فناوری های نمایشگر در حال توسعه، نمایشگر گسیل میدانی یا FED دارند که بیشتر در جزئیات تابشگرهای الکترون متفاوت است. سونی، حامی اصلی FED، نیز از تلاش های توسعه خود عقب نشینی کرده است. [ ۲]
یک لوله پرتو کاتدی معمولی ( CRT ) توسط یک تفنگ الکترونی، به طور کلی یک لوله خلاء با انتهای باز، تغذیه می شود. در یک انتهای تفنگ، الکترون ها با جوشاندن آن ها از یک رشته فلزی تولید می شوند که به جریان های نسبتاً بالایی نیاز دارند و بخش زیادی از توان CRT را مصرف می کنند. سپس الکترون ها شتاب می گیرند و در یک پرتو متحرک سریع متمرکز می شوند و به سمت جلو به سمت صفحه جریان می یابند. الکترومغناطیس هایی که انتهای تفنگ لوله را احاطه کرده اند برای هدایت پرتو در حین حرکت به سمت جلو استفاده می شوند و به پرتو اجازه می دهند تا در سراسر صفحه اسکن شود تا یک نمایشگر دو بعدی تولید شود. هنگامی که الکترون های با حرکت سریع با فسفر به پشت صفحه برخورد می کنند، نور تولید می شود. تصاویر رنگی با رنگ آمیزی روی صفحه نمایش با لکه ها یا راه راه هایی از سه فسفر رنگی، یکی برای قرمز، سبز و آبی ( RGB ) تولید می شود. هنگامی که از فاصله دور مشاهده می شود، نقاطی که به عنوان «پیکسل های فرعی» شناخته می شوند، در چشم با هم ترکیب می شوند و یک عنصر تصویری به نام پیکسل را تولید می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از زمان و تلاش بسیار در اوایل و اواسط دهه ۲۰۰۰، تلاش های SED در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید زیرا LCD به فناوری غالب تبدیل شد. کانن در آگوست ۲۰۱۰، اعلام کرد که تلاش مشترک خود را برای توسعه تجاری SED متوقف می کند، که این اعلام توقف نشان دهنده پایان تلاش های توسعه است. [ ۱] SEDها ارتباط نزدیکی با یکی دیگر از فناوری های نمایشگر در حال توسعه، نمایشگر گسیل میدانی یا FED دارند که بیشتر در جزئیات تابشگرهای الکترون متفاوت است. سونی، حامی اصلی FED، نیز از تلاش های توسعه خود عقب نشینی کرده است. [ ۲]
یک لوله پرتو کاتدی معمولی ( CRT ) توسط یک تفنگ الکترونی، به طور کلی یک لوله خلاء با انتهای باز، تغذیه می شود. در یک انتهای تفنگ، الکترون ها با جوشاندن آن ها از یک رشته فلزی تولید می شوند که به جریان های نسبتاً بالایی نیاز دارند و بخش زیادی از توان CRT را مصرف می کنند. سپس الکترون ها شتاب می گیرند و در یک پرتو متحرک سریع متمرکز می شوند و به سمت جلو به سمت صفحه جریان می یابند. الکترومغناطیس هایی که انتهای تفنگ لوله را احاطه کرده اند برای هدایت پرتو در حین حرکت به سمت جلو استفاده می شوند و به پرتو اجازه می دهند تا در سراسر صفحه اسکن شود تا یک نمایشگر دو بعدی تولید شود. هنگامی که الکترون های با حرکت سریع با فسفر به پشت صفحه برخورد می کنند، نور تولید می شود. تصاویر رنگی با رنگ آمیزی روی صفحه نمایش با لکه ها یا راه راه هایی از سه فسفر رنگی، یکی برای قرمز، سبز و آبی ( RGB ) تولید می شود. هنگامی که از فاصله دور مشاهده می شود، نقاطی که به عنوان «پیکسل های فرعی» شناخته می شوند، در چشم با هم ترکیب می شوند و یک عنصر تصویری به نام پیکسل را تولید می کنند.
