نمایشنامهٔ انتقادی - اجتماعی قالبی از درام است که در سدهٔ ۱۹ میلادی به عنوان بخشی از جنبش بزرگتر واقع گرایی در هنر، ایجاد شد. این رویداد به ویژه پس از نوگرایی های هنریک ایبسن بوجود آمد. در این نوع نمایشنامه ها، با کمک بگومگوهایی که میان شخصیت های داستان روی می دهد، مشکلات اجتماعی بیان می شود. این شخصیت ها معمولاً هر کدام ارائه کنندهٔ یک نقطه نظر متفاوت در اجتماع اند. [ ۱]
برخی منتقدان مانند فردریک بوآس بر این باورند که در برخی نمایشنامه های شکسپیر هم شخصیت ها مانند شخصیت های داستان های ایبسن اند در نتیجه عبارت نمایشنامهٔ انتقادی - اجتماعی را می توان به صورت گسترده تر برای توصیف درام های تراژیکمدی که نمی توان گفت دقیقاً ژانر کمدی اند یا دقیقاً تراژدی، بکار برد. [ ۱]
از جمله نمایشنامه های انتقادی - اجتماعی می توان به مادام کاملیا اثر الکساندر دوما ( پسر ) اشاره کرد که دربارهٔ تن فروشی صحبت می کند. پس از آن دیگر نویسنده های فرانسوی گاهی با رویکرد اخلاقی و گاهی با رویکرد احساسی با مشکلات جامعه برخورد کردند. منتقدی به نام توماس دیکینسون در ۱۹۲۷ گفته است که هیچ یک از نوشته های انتقادی اجتماعی نتوانستند به زیبایی مطلق برسند. [ ۲]
بیش از همه هنریک ایبسن نویسندهٔ نروژی توانست داستان های انتقادی - اجتماعی تأثیرگذاری بنویسد برای نمونه خانه عروسک که در آن به محدودیت های زنان، اشباح که به بیماری های مقاربتی و دشمن مردم که به حرص اشاره می کند. آثار نوشته های ایبسن در کارهای جرج برنارد شاو و دیگر نویسنده های آثار درام به خوبی روشن است.
• نمایشنامه تراژدی بردیا : که موضوعش همزیستی انگلی ربا خوار و ربا گیرنده است که به مرگ و جنایت منجر می شود. ( نوشته:رضا طاهری بشار )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرخی منتقدان مانند فردریک بوآس بر این باورند که در برخی نمایشنامه های شکسپیر هم شخصیت ها مانند شخصیت های داستان های ایبسن اند در نتیجه عبارت نمایشنامهٔ انتقادی - اجتماعی را می توان به صورت گسترده تر برای توصیف درام های تراژیکمدی که نمی توان گفت دقیقاً ژانر کمدی اند یا دقیقاً تراژدی، بکار برد. [ ۱]
از جمله نمایشنامه های انتقادی - اجتماعی می توان به مادام کاملیا اثر الکساندر دوما ( پسر ) اشاره کرد که دربارهٔ تن فروشی صحبت می کند. پس از آن دیگر نویسنده های فرانسوی گاهی با رویکرد اخلاقی و گاهی با رویکرد احساسی با مشکلات جامعه برخورد کردند. منتقدی به نام توماس دیکینسون در ۱۹۲۷ گفته است که هیچ یک از نوشته های انتقادی اجتماعی نتوانستند به زیبایی مطلق برسند. [ ۲]
بیش از همه هنریک ایبسن نویسندهٔ نروژی توانست داستان های انتقادی - اجتماعی تأثیرگذاری بنویسد برای نمونه خانه عروسک که در آن به محدودیت های زنان، اشباح که به بیماری های مقاربتی و دشمن مردم که به حرص اشاره می کند. آثار نوشته های ایبسن در کارهای جرج برنارد شاو و دیگر نویسنده های آثار درام به خوبی روشن است.
• نمایشنامه تراژدی بردیا : که موضوعش همزیستی انگلی ربا خوار و ربا گیرنده است که به مرگ و جنایت منجر می شود. ( نوشته:رضا طاهری بشار )
