نمایش چینی

نمایش در چین تاریخی دراز دارد.
اسنادی هست که نشان می دهد نمایش هایی از روزگار دودمان شانگ در چین به نمایش درمی آمده. روزگار دودمان تانگ امّا به فراوانی نمایش های گوناگون آمیخته با موسیقی آوازه است.
سایه بازی از گونه های دیگر نمایش کهن چینی است.
در روزگار دودمان سونگ نمایش های گوناگونی همراه با آکروبات و موسیقی وجود داشت. در روزگار دودمان یوآن این نمایش ها پیشرفت کرد و ساختاری چهارپرده ای یا پنج پرده ای یافت. گونه هایی از همین نمایش تا قرن بیست و یکم نیز در چین زنده و پویا ماند.
تئاتر چین به دو بخش کلی شمالی جنوبی تقسیم می شود. شمالی:این گونه تئاتر چهار پرده ای بوده و میان پرده ها شامل یک یا دو آریا ( آواز ) می باشد . در کل این نمایش شامل 10 تا 20 آریا بوده و موسیقی آن شامل سازهای بادی و کوبه ای می شود. کوان هان چینگ و لی چین نو از درام نویسان این عرصه هستند.
جنوبی:در این نوع نمایش موسیقی از دستگاه 5 پرده ای پیروی می کند. تک خوانی، زوج خوانی و همسرایی در آن متداول است. تعداد پرده ها می توانند زیاد باشند. در هر پرده داستان های فرعی با پایان خوش تعریف می شود. معروف ترین درام نویس در این زمینهتانگ هسین تسو است.