نقیه

لغت نامه دهخدا

( نقیة ) نقیة. [ ن َق ْ ی َ ] ( ع اِ ) کلمه. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به نَقیّة شود.

نقیة. [ ن َ قی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث نَقی . رجوع به نَقی شود. || ( اِ ) کلمه. سخن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

نقیه. [ ن َ ] ( ع ص ) ناقه. ضعیف وبه شده از بیماری. ( ناظم الاطباء ). صاحب نقاهت. ( یادداشت مؤلف ). از ناخوشی برخاسته. رجوع به ناقه شود.

ناقه و ضعیف و به شده از بیماری . صاحب نقاهت . از ناخوشی بر خاسته .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید