( نقیمة ) نقیمة. [ ن َ م َ ] ( ع اِ ) نفْس. سرشت. ( آنندراج ).نفْس و عقل و طبیعت. ( ناظم الاطباء ). میمون النقیمة؛ پاک نفْس. ( منتهی الارب ). هو میمون النقیمة و النقیبة؛اذا کان مظفراً فیما یحاول. ( متن اللغة ). ابدالی است از نقیبة. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). لغتی است در نقیبة. ( از متن اللغة ). رجوع به نقیبة شود.
