نقواء

لغت نامه دهخدا

نقواء. [ ن َق ْ ] ( ع ص ) امراءة نَقْواء؛ زن باریک بینی. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). مؤنث ِ اَنْقی ̍. ( از اقرب الموارد ). رجوع به انقی شود.

نقواء. [ ن ُ ق َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ نَقی . رجوع به نَقی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس