نقعاء. [ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) زمین خوش خاک که آب در وی گرد آید. || زمین پست هموار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || غبار. ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ). || صوت. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ). ج ، نقاع.
