نقطه مرگ

نقطهٔ مرگ ( به انگلیسی: Dead centre ) در موتور به نزدیک ترین و دورترین موقعیت مکانی پیستون نسبت به میل لنگ می گویند. به دورترین نقطه نسبت به میل لنگ نقطهٔ مرگ بالا ( top dead center ) ( TDC ) و به نزدیکترین نقطه نسبت به میل لنگ نقطهٔ مرگ پایین ( bottom dead center ( BDC می گویند. هیچ نیرویی که منبع آن از میل لنگ نباشد، قادر به حرکت دادن پیستونی که دقیقاً روی نقطهٔ مرگ قرار گرفته باشد نیست.
مکانیزم متحرک لنگ متکی بر انرژی ذخیره شده چرخ لنگر برای غلبه بر نقطهٔ مرگ است. به عنوان مثال در موتورهای خطی ۴ سیلندر، وقتی پیستون های ۳ و ۲ به BDC می رسند، پیستون های ۱ و ۴ هم به TDC می رسند ( در موتورهای خطی ۴ سیلندر، دو پیستون بیرونی نسبت به دو پیستون میانی ( و برعکس ) آیینه وار حرکت می کنند ) . در این حالت که باید در سیلندرهای ۱ و ۴ احتراق صورت گیرد و پیستون هایشان به عقب رانده شود، به علت قرار داشتن آنها در نقطهٔ مرگ، نیروی انفجار سوخت محترقه بی اثر خواهد بود و باعث راندن پیستون ها به عقب و در نتیجه چرخش میل لنگ نخواهد شد؛ بنابراین موتور از چرخش بازایستاده و خاموش می شود. به همین علت به این موقعیّت های پیستون، نقطهٔ مرگ می گویند. اما چرخ لنگر، جلوی این واقعه را می گیرد. بطوریکه انرژی ذخیره شده در چرخ لنگر باعث می شود که در این حالات خنثی، میل لنگ از چرخش نایستد و پیستون کمی از نقطهٔ مرگ فاصله بگیرد تا نیروی حاصل ازاحتراق سوخت بتواند پیستون را به عقب براند.