نقش پیامبر در وحی

[ویکی فقه] در حال ویرایش بحث در اینست که وقتی پیامبر وحی را دریافت کرد منقطع می شود و سپس پیامبر وحی را به مردم می رساند یا اینکه پیامبر مانند فرشتگان مجرای وحی است و مسیر تکلم الهی؟
اگر انسان جنبه ارتباط موجود به مبدأ فاعلی را ـ که همان ملکوت چیزهاست ـ مشاهده کند، او کلام خدا را می شنود و مفسر کلام خدا خواهد شد، ولی اگر تنها ارتباط داخلی موجود را مشاهده کند و پیوند قابلی آن را ببیند او شنونده کلام خدا نخواهد بود و در نتیجه تنها با الفاظ و مقام مادی کلام آشنا و به آن آگاه می شود بنابراین توان تفسیر کلام خدا را نخواهد داشت بلکه تنها تفسیر کتاب الله مکتوب و ملفوظ نصیب او می شود؛ بنابراین آن تأثیری که برای کلام است برای کتاب نیست، چون تأثیر «کلمه» بسیار زیاد است و از این رو به کلام، کلام گفته اند چون «جرح و اثر و نفوذ» قابل توجهی در طرف مقابل به جای می گذارد.

پیامبر مبلغ وحی یا مجرای وحی
پرسش این است که آیا آخرین حلقه از حلقات وحی خدا مشاعر ادراکی پیامبر است و وقتی که کلام خدا به پیامبر رسید منقطع می شود سپس پیامبر پیام خداوند را به مردم ابلاغ می کند یا آن که وجود پیامبر همانند فرشتگان مجرای وحی و مسیر تلکم الهی است تا به انسان های دیگر هم برسد و آن چه به انسان های دیگر می رسد حلقه ای از حلقات نهایی کلام خدا و مهره ای از سلسله وحی الهی به شمار می رود؟
بنابر فرض اول انسان عادی کلام خداوند را نمی شنود بلکه پیامبر کلام خدا را به مردم ابلاغ می کند ولی بنابر فرض دوم انسان های عادی کلام خدا را می شنوند گرچه به واسطه پیامبری از پیامبران باشد؛ چنان چه پیامبر کلام خدا را به واسطه فرشته وحی می شنود، مردم نیز کلام خدا را توسط پیامبر می شنوند، البته میان شنیدن پیامبر از فرشته وحی و شنیدن انسان عادی فرق ژرفی و عمیقی است.

ادله مجرای وحی بودن پیامبر
برای اثبات نظر دوم اموری از دلیل یا تأیید بیان شده است.

← استدلال به آیه قد جاءکم برهن من ربکم
...