نقش عقل در تفسیر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] برای عقل تعریف های گوناگونی شده است. در این نوشتار، مراد از عقل به عنوان یک منبع، نیرویی است که در هر انسانی به ودیعت نهاده شده و مجموعه اصول کلی هستی شناختی، ارزش شناختی و استلزامات بی واسطه آن ها را، که بدیهی یا نزدیک به بدیهی می باشند در اختیار انسان قرار می دهد. بدیهیات عقلی و برهان های قطعی برگرفته از آن ها از قراین متصل آیات به شمار می آید و عقل به معنای یاد شده، این قراین را در اختیار قرار می دهد و بنابراین، از منابع تفسیر به شمار می آید.
برای عقل تعریف های گوناگونی شده است. در این نوشتار، مراد از عقل به عنوان یک منبع، نیرویی است که در هر انسانی به ودیعت نهاده شده و مجموعه اصول کلی هستی شناختی، ارزش شناختی و استلزامات بی واسطه آن ها را، که بدیهی یا نزدیک به بدیهی می باشند در اختیار انسان قرار می دهد. منبع بودن عقل به این معنا با توجه به آن چه در بحث از قواعد تفسیر گذشت، روشن می شود. در بحث از قواعد تفسیر یادآور شدیم که بدیهیات عقلی و برهان های قطعی برگرفته از آن ها از قراین متصل آیات به شمار می آید و عقل به معنای یاد شده، این قراین را در اختیار قرار می دهد و بنابراین، از منابع تفسیر به شمار می آید.
نقش عقل در تفسیر قرآن
نقش عقل به مفهوم یاد شده قرآن، در چهار محور متصور است:
← نقش سلبی
نقش دانش رجال در تفسیر و علوم قرآنی (کتاب)

پیشنهاد کاربران

بپرس