نقد کتاب ناسخ التواریخ

[ویکی فقه] کتاب ناسخ التواریخ یک دوره تاریخ جهان از حضرت آدم تا عصر مؤلف است که محمدتقی سپهر (۱۲۱۶_۱۲۹۷ق) آن را نگاشته است.
او به دستور محمد شاه قاجار (سومین شاه سلسله قاجار) و با حمایت حاج میرزا آقاسی (صدراعظم محمد شاه) به نگارش تاریخ مفصل جهان همت گماشت. او این کار مهم را در سال ۱۲۵۸ قمری در اواسط سلطنت محمد شاه آغاز کرد و تالیف دو جلد اول آن به قطع رحلی تا سال ۱۲۶۳ قمری طول کشید.
تدوین کتاب مذکور
کتاب ناسخ التواریخ در چهار دوره تنظیم یافته است:
← دوره اول
۱. گزارش پراکنده شدن سپاه امام حسین (علیه السّلام) در شب عاشورا و ماندن تنها خویشاوندان و خاصان حضرت در حالی که چنین ادعایی با هیچ یک از مستندات تاریخی، سازگار نیست؛۲. گزارش افسانه ای طرماح بن عدی از بازگشت سر امام (علیه السّلام) به تن و دیدن پیغمبر در قتلگاه و.. با اینکه طرماح در کربلا حضور نداشت و تنها در میانه راه با امام دیداری داشت و پیش از آنکه خود را به کربلا برساند، خبر شهادت امام را شنید و برگشت؛۳. قصه ساربان امام و جنایت او که پیشتر از بعضی مقاتل تحریف گستر دیگر نیزنقل شد.