نقاشی های آدولف هیتلر. آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی در سال های منتهی به جنگ جهانی دوم و در طی آن، یک نقاش بود. او صدها اثر رسم کرد و نقاشی ها و کارت پستال های خود را فروخت تا در طول سالهای وین ( ۱۹۰۸–۱۹۱۳ ) بتواند امرار معاش کند. با وجود موفقیت کم در حرفه، او در طول زندگی خود به نقاشی ادامه داد. تعدادی از نقاشی های او پس از جنگ جهانی دوم کشف شد و در حراج ده ها هزار دلار فروخته شده است. سایر آنها توسط ارتش ایالات متحده تصرف شدند و هنوز در دست دولت این کشور است. نظر عمومی در مورد کارهای او متفاوت است؛ اما نکته ای که از نقاشی های او مورد انتقاد قرار گرفته است؛ که آنها سرد و بدون احساس هستند؛ با این استدلال که هیتلر از استعداد بالاتری در معماری برخوردار است و این چگونگی پرداختن به معماری در نقاشی های خود را در مقایسه با سایر جزئیات مانند درختان یا افراد نشان می دهد.
سبک هیتلر هنگام بازنمایی معماری در نقاشی هایش بسیار محاسبه می شد. آثارش به جای پیشرفت در تأثیر هنری خود، از هنرمندان قرن نوزدهم و استادان دیگری که پیش از او بودند الگوبرداری می شدند. [ ۱] او ادعا می کرد که ترکیبی از بسیاری از جنبش های هنری است اما اساساً از کلاسیسم رومی یونانی، رنسانس ایتالیا و نئوکلاسیسیسم گرفته شده است. او توانایی فنی این هنرمندان و همچنین نمادگرایی قابل درک را دوست داشت. [ ۲] او رودولف فون آلت را بزرگ ترین استاد خود می دانست. این دو موضوع و کاربرد رنگی مشابه را نشان می دهد، اما استاد او مناظر خارق العاده ای را نشان می دهد که اگر بیشتر از معماری به طبیعت و محیط اطراف توجه نکند، برابر است. [ نیازمند منبع]
آدولف هیتلر در زندگی نامه خود در سال ۱۹۲۵ با نام نبرد من، توصیف کرد که چگونه در جوانی می خواست به یک هنرمند حرفه ای تبدیل شود، اما آرزوهایش نابود شد زیرا در آزمون ورودی آکادمی هنرهای زیبای وین قبول نشد. هیتلر دو بار توسط این مؤسسه رد شد، یک بار در سال ۱۹۰۷ و بار دیگر در سال ۱۹۰۸. در اولین معاینه خود، او قسمت مقدماتی را که باید دو صحنه از نمادین یا کتاب مقدس را ترسیم کند، در هر دو جلسه سه ساعته گذرانده بود. بخش دوم تهیه نمونه کارهایی بود که قبلاً برای امتحان کنندگان تهیه شده بود. اشاره شد که آثار هیتلر دارای سر بسیار کمی است. [ ۳] این مؤسسه معتقد بود که او استعداد بیشتری در معماری دارد تا نقاشی. [ ۴] یکی از مربیان، دلسوز شرایط خود و معتقد به داشتن استعدادی، پیشنهاد کرد که از دانشکده معماری آکادمی اقدام کند. با این حال، این مستلزم بازگشت به مدرسه متوسطه ای بود که وی تحصیلات خود را رها کرده و مایل به بازگشت نبود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسبک هیتلر هنگام بازنمایی معماری در نقاشی هایش بسیار محاسبه می شد. آثارش به جای پیشرفت در تأثیر هنری خود، از هنرمندان قرن نوزدهم و استادان دیگری که پیش از او بودند الگوبرداری می شدند. [ ۱] او ادعا می کرد که ترکیبی از بسیاری از جنبش های هنری است اما اساساً از کلاسیسم رومی یونانی، رنسانس ایتالیا و نئوکلاسیسیسم گرفته شده است. او توانایی فنی این هنرمندان و همچنین نمادگرایی قابل درک را دوست داشت. [ ۲] او رودولف فون آلت را بزرگ ترین استاد خود می دانست. این دو موضوع و کاربرد رنگی مشابه را نشان می دهد، اما استاد او مناظر خارق العاده ای را نشان می دهد که اگر بیشتر از معماری به طبیعت و محیط اطراف توجه نکند، برابر است. [ نیازمند منبع]
آدولف هیتلر در زندگی نامه خود در سال ۱۹۲۵ با نام نبرد من، توصیف کرد که چگونه در جوانی می خواست به یک هنرمند حرفه ای تبدیل شود، اما آرزوهایش نابود شد زیرا در آزمون ورودی آکادمی هنرهای زیبای وین قبول نشد. هیتلر دو بار توسط این مؤسسه رد شد، یک بار در سال ۱۹۰۷ و بار دیگر در سال ۱۹۰۸. در اولین معاینه خود، او قسمت مقدماتی را که باید دو صحنه از نمادین یا کتاب مقدس را ترسیم کند، در هر دو جلسه سه ساعته گذرانده بود. بخش دوم تهیه نمونه کارهایی بود که قبلاً برای امتحان کنندگان تهیه شده بود. اشاره شد که آثار هیتلر دارای سر بسیار کمی است. [ ۳] این مؤسسه معتقد بود که او استعداد بیشتری در معماری دارد تا نقاشی. [ ۴] یکی از مربیان، دلسوز شرایط خود و معتقد به داشتن استعدادی، پیشنهاد کرد که از دانشکده معماری آکادمی اقدام کند. با این حال، این مستلزم بازگشت به مدرسه متوسطه ای بود که وی تحصیلات خود را رها کرده و مایل به بازگشت نبود.
wiki: نقاشی های آدولف هیتلر