نقاشی مِحْرابی (altarpiece)
نقاشی محرابی، اثر یان وان آیک
پردۀ نقاشی (و به ندرت پیکره ای) در پشت، یا بالا، یا روی محراب، در کلیساهای مسیحی. اندازه، ساخت، و تعداد نقوش (دولته، سه لته، چندلته) آن ها بسیار متنوع است. برخی کوچک و قابل حمل و بعضی ثابت اند (موسوم به رِتابل یا رِرِدوس، که تفاوت روشنی بین آن ها وجود ندارد). نقاشی های محرابی ایتالیایی معمولاً دارای یک لوح بزرگ مرکزی، لوح هایی مکمل در طرفینش، و یک پرِدِلّا یا ردیفی از صحنه آراها در زیر است. نقاشی های محرابی اسپانیایی معمولاً رتابل هایی ظریف اند. از نقاشی های محرابی پرطرفدار در شمال اروپا نقاشی هایی چندلته ای است که لته های طرفین آن را می توان به کمک لولاهای بین آن ها روی لوح مرکزی بست و پشت لوح ها معمولاً نقاشی ساده ای دارد. از میان نقاشی های محرابی ممتاز به مائستا (۱۳۰۸ـ۱۳۱۱م، موزۀ کلیسای جامع، سیِنا) اثر دوتچو، نقاشی محرابی ایزنهایم (ح ۱۵۱۵، موزۀ اونترلیندن، کولمار) اثر ماتیاس گرونوالد، و ستایش برّه (۱۴۳۲م، سنت باوون، گِنت) اثر یان وان آیک، می توان اشاره کرد. در بریتانیا، پس از نهضت اصلاحات دینی، بسیاری از نقاشی های محرابی ازبین رفته است. نقاشی های محرابی گوتیک، از نظر تصویری در دورۀ گوتیک به منزلۀ جانشینی برای نقاشی دیواری اهمیت یافتند، زیرا هم کاهش سطح دیوارها در کلیسای گوتیک اجازۀ تزئین در مقیاس بزرگ را نمی داد و هم طبقِ واقع گرایی مطلوب این دوره، نقاشی های محرابی در مقیاس کوچک تر عرضه می شد.
نقاشی محرابی، اثر یان وان آیک
پردۀ نقاشی (و به ندرت پیکره ای) در پشت، یا بالا، یا روی محراب، در کلیساهای مسیحی. اندازه، ساخت، و تعداد نقوش (دولته، سه لته، چندلته) آن ها بسیار متنوع است. برخی کوچک و قابل حمل و بعضی ثابت اند (موسوم به رِتابل یا رِرِدوس، که تفاوت روشنی بین آن ها وجود ندارد). نقاشی های محرابی ایتالیایی معمولاً دارای یک لوح بزرگ مرکزی، لوح هایی مکمل در طرفینش، و یک پرِدِلّا یا ردیفی از صحنه آراها در زیر است. نقاشی های محرابی اسپانیایی معمولاً رتابل هایی ظریف اند. از نقاشی های محرابی پرطرفدار در شمال اروپا نقاشی هایی چندلته ای است که لته های طرفین آن را می توان به کمک لولاهای بین آن ها روی لوح مرکزی بست و پشت لوح ها معمولاً نقاشی ساده ای دارد. از میان نقاشی های محرابی ممتاز به مائستا (۱۳۰۸ـ۱۳۱۱م، موزۀ کلیسای جامع، سیِنا) اثر دوتچو، نقاشی محرابی ایزنهایم (ح ۱۵۱۵، موزۀ اونترلیندن، کولمار) اثر ماتیاس گرونوالد، و ستایش برّه (۱۴۳۲م، سنت باوون، گِنت) اثر یان وان آیک، می توان اشاره کرد. در بریتانیا، پس از نهضت اصلاحات دینی، بسیاری از نقاشی های محرابی ازبین رفته است. نقاشی های محرابی گوتیک، از نظر تصویری در دورۀ گوتیک به منزلۀ جانشینی برای نقاشی دیواری اهمیت یافتند، زیرا هم کاهش سطح دیوارها در کلیسای گوتیک اجازۀ تزئین در مقیاس بزرگ را نمی داد و هم طبقِ واقع گرایی مطلوب این دوره، نقاشی های محرابی در مقیاس کوچک تر عرضه می شد.
wikijoo: نقاشی_محرابی