نقاره کوفتن

لغت نامه دهخدا

نقاره کوفتن. [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ت َ ] ( مص مرکب ) نقاره زدن. نقاره نواختن. نوبت زدن.
- نقاره بی باکی کوفتن ؛ بر طبل بی عاری زدن :
ای کوفته نقاره بی باکی
فربه شده به جسم و به جان لاغر.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

نقاره زدن . نقاره نواختن . نوبت زدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس