نقاره خانه

/naqqArexAne/

معنی انگلیسی:
place where the drums are beaten at fixed intervals

لغت نامه دهخدا

نقاره خانه. [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) نقارخانه.جائی که در آن نقاره زنند. رجوع به نقارخانه شود.
- امثال :
شتر نقاره خانه است ؛ نظیر: بیدی نیست که ازاین بادها بلرزد، گوشش از این حرفها پر است ، پروائی ندارد.

نقاره خانه. [ ن َ رِ ن ِ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان بویراحمد سرحدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان ، در 10هزارگزی جنوب غربی سی سخت ، در منطقه کوهستانی سردسیری واقع است و 150 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه کبک کیان تأمین می شود. محصولش غلات و برنج و لبنیات و پشم و شغل اهالی زراعت و حشم داری و قالی بافی و جاجیم بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

نقاره خانه. [ ن َ رِ ن ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان شهرنو بالاولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد، در60هزارگزی شمال غربی طیبات ، در جلگه معتدل هوائی واقع است و 260 تن سکنه دارد. آبش از قنات تأمین می شود. محصولش غلات و بنشن و شغل اهالی زراعت و مالداری وقالیچه بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) محلی واقع در بلندی که از آن هر صبح ( قبل از طلوع آفتاب ) و هر شام ( بعد از غروب خورشید ) دهل و کوس و کرنا و نقاره وغیره نوازند . در این مورد دیولافوا نوشته است : نقاره چیان با آن کرناهای بلند قبل از طلوع آفتاب و بعد از غروب آن در بالای عمارت خانه برسم نیاکان باستانی خود بافتاب که بزرگترین نماینده قوای زنده طبیعت استسلام میدهند. از قدیم در پایتخت و شهرهای بزرگ ایران نقاره خانه وجود داشته و تا چندی پیش هنگام غروب در نقاره خانه ( سر درباغ ملی تهران ) نیز نقاره میزدند .
دهی است از دهستان شهر نو بالا ولایت با خرز بخش طیبات شهرستان مشهد در ۶٠ هزار گزی شمال غربی طیبات در جلگ. معتدل هوائی واقع است . آبش از قنات محصولش غلات و بنشن شغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه بافی است .

فرهنگ معین

( ~. ن ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) جای مخصوص بر بالای سردرهای بلند که هر صبح و شام در آنجا نقاره می نواختند.

فرهنگ عمید

جایی که طبل و کوس و کرنا بنوازند، محل مخصوصی بر فراز سردرهای بلند که در آنجا هنگام اذان شام و سحر به مناسبت اجرای مراسم و تشریفات طبل و سرنا بزنند.

گویش مازنی

/neghaare Khaane/ نام تپه ایست در سمت چپ رودخانه هزار واقع در لار قصران

دانشنامه عمومی

نقاره خانه (قفقاز). نقاره خانه ( به لاتین: Nağaraxana ) ( پیش تر کیروفکا Kirovka ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان شماخی واقع شده است. [ ۱] نقاره خانه ۷۵۹ نفر جمعیت دارد.
عکس نقاره خانه (قفقاز)عکس نقاره خانه (قفقاز)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی


نَقاره خانه
سردری بزرگ در جنوب میدان ارگ تهران بود. دروازة سه دهانة آن از دروازه های ارگ سلطنتی به شمار می رفت. جلوی آن، توپ مروارید و زیر آن، ساختمان زندان سیاسی بود. هر روز نقاره چی ها در اتاق طبقة بالای سردر، سه بار موقع غروب آفتاب، طبل خبردار، دو ساعت از شب گذشته طبل ورچین ورچین خطاب به کسبه و فروشندگان به معنی پرچیدن بساط کاسبی و تعطیل کردن مغازه ها، و سه ساعت از شب گذشته طبل بگیر و ببند، همراه با صدای شیپور، بسته شدن دروازه های ارگ سلطنتی را اعلام می کردند. نقاره چی ها در عیدهای گوناگون نیز نقاره می کوفتند. شب های چهارشنبه سوری زنان برای رفع نحوست سال کهنه، سفید بختی و برآمدن مراد، در کنار نقاره خانه مراسم کوزه شکان برگزار می کردند. لباس نقاره چی ها، از یک نیم تنة ماهوت سرخ با سردست و یقة پوست سیاه و دکمه هایی با نقش شیر و خورشید، شلوار ماهوت سرخ و یک کلاه پوست سیاه یراق دوزی شده با طاق ماهوت سرخ تشکیل می شد. نقاره زن تمام مدت دور خود می چرخید تا صدای نقاره بر همة شهر برسد. در دورة ناصرالدین شاه، سرپرست نقاره چی ها کریم شیره ای، دلقک معروف دربار، بود. در دورة رضاشاه، نقاره خانه به سردر میدان مشق (سردر باغ ملی)، منتقل شد. پس از تشکیل دستة موزیک نظامی، نقاره زنی برچیده شد. به نقاره خانه، طبل خانه نیز می گفتند.
77010300

پیشنهاد کاربران

بپرس