نقاره

- - -
۱. معنای �ناقاره� و ریشه ی آن از نظر منابع معتبر
فرهنگ لغت دهخدا ( یکی از معتبرترین فرهنگ های لغت فارسی ) :
ناقاره نوعی طبل یا ساز کوبه ای است که در مراسم و شادی ها استفاده می شود. در بخش توضیح ریشه، دهخدا به صراحت اشاره می کند که این کلمه از عربی وارد فارسی شده است.
فرهنگ فارسی عمید:
ناقاره، طبل یا ساز کوبه ای است و ریشه آن از زبان عربی گرفته شده است.
از نظر لغوی، کلمه ی �ناقاره� در زبان عربی �نقاره� یا �ناقوره� به معنای طبل کوچک و کوبه ای است.
لغت نامه دهخدا و فرهنگ معین:
�ناقاره� در اصل کلمه ای عربی است که وارد فارسی شده و به ساز کوبه ای اشاره دارد.
- - -
۲. بررسی ریشه عربی و معنای آن
در عربی، کلمه �نقارة� به معنای نوعی طبل کوچک است.
این کلمه با توجه به ساختار عربی از ریشه �ن - ق - ر� گرفته شده است که معنای �کوبیدن� و �ضربه زدن� می دهد، که معنای ساز کوبه ای ( طبل ) را توجیه می کند.
- - -
۳. ادعای ریشه ترکی
کلمه �ناقاره� هیچ سند و مدرک مستند در فرهنگ های معتبر ترکی یا زبان های ترکی ندارد که به معنای طبل یا ساز کوبه ای باشد.
برخی ادعا می کنند که این کلمه ترکی است، ولی منابع استاندارد زبان ترکی این واژه را به عنوان واژه ای بومی نمی شناسند.
در زبان ترکی، واژه هایی مانند "davul" یا "naqara" ( ناقارا ) هم وجود دارد که به نوعی طبل اشاره دارند، ولی معمولاً از عربی گرفته شده اند نه اینکه ریشه ترکی اصیل باشند.
- - -
۴. تشدید و شکل کلمه
کلمه �ناقاره� به شکل �نَقّاره� ( با تشدید روی قاف ) در عربی وجود دارد که به معنی طبل است. تشدید هم در عربی و هم در فارسی پذیرفته شده است.
تشدید در واژه ها برای تأکید و تلفظ صحیح ضروری است و ربطی به ریشه ترکی یا فارسی ندارد.
- - -
۵. معنای �نقار� و �نقاش� ( تفاوت ریشه )
�نقار� به معنای برداشتن غذا با یک بار، در واقع واژه ای عامیانه و محاوره ای است و ریشه آن مشخص نیست، اما ربط مستقیمی با �ناقاره� ندارد.
�نقاش� به معنای کسی که نقش می کشد از ریشه �نقش� ( در فارسی و عربی ) است و ریشه متفاوتی دارد و ربطی به ناقاره ندارد.
- - -
نتیجه گیری و منابع معتبر
کلمه ناقاره ریشه ای عربی دارد و به معنی نوعی طبل کوبه ای است.
این کلمه در فارسی از عربی وارد شده و در زبان ترکی نیز به صورت قرضی استفاده شده است، ولی ریشه ترکی اصیل ندارد.
ادعاهای بدون سند درباره ریشه ترکی ناقاره فاقد پشتوانه زبان شناسی معتبر است.
برای مطالعه دقیق تر، می توانید به منابع زیر مراجعه کنید:
فرهنگ لغت دهخدا ( دیکشنری بزرگ فارسی )
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ معین
عربی نامه های معتبر
منابع زبان شناسی ترکی و فارسی
- - -

- - -
۱. ریشهٔ �نقاره� در منابع معتبر
لغت نامهٔ دهخدا، معین، و فرهنگ فارسی باستان تا امروز، �نقاره� را برگرفته از عربی �نَقّاره� می دانند. این واژه از ریشهٔ �نقر� به معنی �کوبیدن، ضربه زدن� است. در لسان العرب ابن منظور هم آمده:
> النَّقْرُ: الضربُ بالید أو العود أو المِطرقة؛ و منه النَّقَّارة: طبل صغیر یضرب به. یعنی: نقر = کوبیدن با دست یا چوب یا چکش؛ نقاره = طبل کوچک که با آن می کوبند.
حتی در فرهنگ عربی قرون وسطی ( Lane's Arabic Lexicon ) هم تأکید شده که �نَقّارة� یک ساز کوبه ای کوچک است و از �نَقَرَ� مشتق شده.
✅ این یعنی �نقاره� در عربی قبل از ورود به فارسی وجود داشته و معنای �ساز کوبه ای� داشته، پس ادعای اینکه عربی چنین ترکیبی ندارد نادرست است.
- - -
۲. منقار و ارتباطش با �نقر�
�مِنقار� ( نوک پرنده ) هم از همین �نقر� می آید، چون پرنده با نوک خود زمین یا دانه را می کوبد. این ارتباط معنایی در زبان شناسی به نام توسعهٔ معنایی ( semantic extension ) شناخته می شود.
این ربطی به ترکی ندارد؛ در عربی کهن به عمل نوک زدن پرنده �نقر� می گفتند.
- - -
۳. ادعای ریشه ترکی �نقاره�
گفته شده که چون ترک ها در فرهنگ خود نقاره داشته اند، پس ریشهٔ واژه هم ترکی است. این استدلال در زبان شناسی معتبر نیست.
مثال: �پیانو� یک ساز غربی است، ولی ما در فارسی همان واژهٔ ایتالیایی را وام گرفتیم؛ داشتن یک ابزار در یک فرهنگ به معنی خاستگاه واژه نیست.
ترک های قشقایی و عثمانی، وقتی نقاره را شناختند، همان واژهٔ عربی/فارسی را به کار بردند. در فرهنگ عثمانی - ترکی قدیم هم �nakara� از عربی معرفی شده.
- - -
۴. نغمه، نالان، نامه
نَغمه از عربی �نَغَم� است به معنی آهنگ و آوا. در عربی �نَغَمَ یَنغَمُ� یعنی آواز خواندن یا صدای خوش تولید کردن.
نالان از فارسی �نال� ( فریاد یا صدای گریه ) پسوند صفت ساز � - ان� ساخته شده. این �نال� از ریشهٔ ایرانی باستان *nār - ( فریاد زدن ) می آید، نه از ترکی.
نامه ریشهٔ کهن ایرانی دارد: اوستایی nāman - به معنی �پیام، نوشته�. این در سانسکریت هم به صورت nāman - ( نام ) هست. هیچ ارتباط ریشه شناختی با �نغمه� ندارد؛ شباهت صرفاً ظاهری است.
- - -
۵. روش غلط ریشه یابی در متن
چند خطای روش شناسی در متن دیده می شود:
1. اتکا به شباهت آوایی بدون شواهد تاریخی — اینکه دو واژه شبیه باشند، دلیل بر خویشاوندی نیست ( مثلاً �برگ� فارسی و �Burger� انگلیسی شبیه اند ولی ربطی ندارند ) .
2. نادیده گرفتن اسناد متنی — اگر یک واژه در متون قرون وسطی عربی با همان معنا ثبت شده باشد، این سند تاریخی قوی تر از حدس و قیاس است.
3. آمیختن منشأ ابزار و منشأ واژه — ممکن است یک فرهنگ ابزار را ساخته باشد، ولی واژه اش را از جای دیگری گرفته باشد.
4. تعمیم �زبان مادر بشریت� — در زبان شناسی علمی، این ادعا پذیرفته نیست مگر با شواهد تطبیقی بسیار دقیق و گسترده ( که در این متن وجود ندارد ) .
- - -
۶. سندهای مستقیم برای �نقاره�
لسان العرب ( قرن ۱۳م ) : �النقارة: طبلٌ صغیرٌ، من النقر. �
القاموس المحیط ( فیروزآبادی، قرن ۱۴م ) : �النقّارة: طبل یُضرب به عند الأخبار. �
قاموس عثمانی شمس الدین سامی ( ۱۸۹۹م ) : �نَقّاره: عَرَبچه دن [از عربی]، کوجک طبل. �
لغت نامه دهخدا: �نقاره: طبل کوچک. معرّب از عربی نقّاره. �
- - -
۷. نتیجه
�نقاره� و مشتقاتش از ریشهٔ عربی �نقر� به معنی کوبیدن آمده اند، این در اسناد عربی قرون وسطی ثابت است.
بسیاری از کلماتی که در متن ادعای ترکی بودنشان شده، یا ایرانی اند ( مثل �نامه�، �نالان� ) یا عربی ( مثل �نغمه� ) .
اینکه یک واژه در ترکی هم کاربرد داشته یا مشتقات محلی پیدا کرده، دلیل بر منشأ ترکی نیست؛ این در تمام زبان ها رخ می دهد.
روش علمی در ریشه یابی، بررسی اسناد تاریخی، تحولات آوایی، و قواعد اشتقاق است، نه صرفاً شباهت ظاهری یا وجود در یک فرهنگ.
- - -

فقط در منتقلو نقل و انتقال این کلمات از کلمه ناقل به معنی گوینده و خواننده بمعنی انتقال دهنده به خود گرفته و کلمات بعدی مثل منتقل ساخته شده است، شما ریشه نقلیه و اینا رو هم ببینید به نقل میرسید که به معنی گفتن هست نه انتقال دادن، یعنی ناقل و نقلیه از معنی گفتن ناقاره میاد، ریشه گفتن و صدا دادن هست نه ضربه زدن ناقاره و نالان و نامه و نغمه هم از همینجا میاد فقط من اینو میدونم ترکی زبان بسیار معظمیه و فارسی که کامل از ترکی ساخته شده و کلی کلمه عربی هم بهش وارد شده خیلی از کلمات هم ترکی هستند رفتند روی وزن عربی و اشتباها عربی طبقه بندی میشوند یعنی ترکی علاوه بر فارسی به عربی هم خیلی کلمه داره مشکل عربی اینه کلمه رو راحت میتونه ریشه به روش خودش بسازه و این منجر به اشتباه میشه، حالا ریشه نقاره اگه عربیه چیه، نقل هست یا نقر اگر نقر هست پس نقل و ناقل و نقلیه چیه، این ل ها مال زبان ترکی هست. اگر عربیه ر در این کلمات کجان، اینا رو بهش دقت نمیکنید، یا دقت نمیکنید در کلمه ای مثل نغمه این نغمت نیست ت نداره بلکه ا ترکی در ناغما هست که به ه تبدیل شده است،

چون این وسیله رو ترکا استفاده میکنند و شامانی هست، پایه ثابت موسیقی ترکی قشقایی هست و کلی هم فیلم از استفادش توسط شامانها هست در عثمانی هم با این مهتر میزدن، من کلی کلمه و فعل به شما نشون دادم که هم قدیمی هست مثل نال یعنی نعل هم در ترکی تمام اینا بسط پیدا کرده، ناغما هم از همین ریشه هشت که در فارشی نغمه میگن حتی کلمه نامه هم از همین ریشه هست، نامه متن کوتاهی هست که برای خواندن در ترانه سرایی استفاده میشه یعنی ناغما و ناغمه شده نامه و این کلمه کاربردی این چنینی داشته و ترکی هست ، تمام کلمات به هم مرتبط هستند و یوموشاق ق حذف شده فارسی رو بدون دانستن و تسلط کافی به ترکی و عربی نمیشه مطالعه کرد نتیجش میشه ابنکه همه چی اشتباه ریشه یابی میشه