نقارخانه. [ ن َ قا / ن َق ْ قان َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جائی که در آن نوبت نوازند. ( آنندراج ). جائی که در آن روزی دو مرتبه نوبت می زنند. ( ناظم الاطباء ). نقاره خانه. رجوع به نقاره خانه شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) محلی واقع در بلندی که از آن هر صبح ( قبل از طلوع آفتاب ) و هر شام ( بعد از غروب خورشید ) دهل و کوس و کرنا و نقاره وغیره نوازند . در این مورد دیولافوا نوشته است : نقاره چیان با آن کرناهای بلند قبل از طلوع آفتاب و بعد از غروب آن در بالای عمارت خانه برسم نیاکان باستانی خود بافتاب که بزرگترین نماینده قوای زنده طبیعت استسلام میدهند. از قدیم در پایتخت و شهرهای بزرگ ایران نقاره خانه وجود داشته و تا چندی پیش هنگام غروب در نقاره خانه ( سر درباغ ملی تهران ) نیز نقاره میزدند .
