نفوح. [ ن َ ] ( ع ص ) ناقه ای که شیرش بی دوشیدن روان شود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || کمان دوراندازنده تیر را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). قوس طروح که تیر را به فاصله ای بعید پرتاب کند. ( از اقرب الموارد ).
