نفقات

/nafaqAt/

لغت نامه دهخدا

نفقات. [ ن َ ف َ ] ( ع اِ ) ج ِ نفقة. رجوع به نفقة و نفقه شود.
- نفقات دادن ؛ : امیر فرمود تا ایشان را نفقات دادند و رها کردند. ( تاریخ بیهقی ص 581 ).
- نفقات کردن ؛ خرج کردن. هزینه کردن. صرف کردن : بهر درمی که علی عیسی فرستاد پنجاه درم نفقات بایدکرد یا زیاده تا آن فتنه بنشیند. ( تاریخ بیهقی ص 426 ). این کوشک به چهار سال برآمد و بیرون از حد نفقات کرد. ( تاریخ بیهقی ص 508 ).

فرهنگ فارسی

جمع نفقه
( اسم ) جمع نفقه : گفت : ...از بهر آن می خرم که نفقاتی بحاصل آورم .

فرهنگ معین

(نَ فَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ نفقه .

فرهنگ عمید

= نفقه

پیشنهاد کاربران

بپرس