نفعه

[ویکی الکتاب] معنی نَّفْعِهِ: نفعش - سودش
ریشه کلمه:
نفع (۵۰ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

فائده. بهره. . و آن مقابل ضرر است که فرموده: . . * . بعضی گفته‏اند «ان» در آیه به معنی «قد»است یعنی یادآوری کن که یادآوری فایده می‏دهد و آن اخبار است به اینکه تذکر فائده دارد، به قول بعضی تقدیر آیه «اِنْ نَفَعَتْ وَ اِنْ لَمْ تَنْفَعْ» است یعنی تذکر بده خواه مفید باشد یا نه. ولی ظاهرا شرط حقیی است و منظور آن است: اگر تذکر فایده ندهد و لغو باشد، دیگر تذکر نده. به نظر می‏آید: تذکر غیراز ابلاغ و تذکر اولی است که باید به همه بشود آیات بعدی این مطلب را روشن می‏کند که فرموده: «سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشی. وَ یَتَجَنَّبُهَا الْاَشْقَی. الَّذی یَصْلَی النَّارَ الْکُبْری» یعنی آنکه روحش خشیت دارد متذکر می‏شود و آنکه اشقی است از تذکر سرمی پیچد علی هذا تذکر لزومی ندارد و لغو خواهدبود ابلاغ اولی که برای اتمام حجت است کافی خواهد بود پس . آیه ذیل در باره ابلاغ و تذکر اولی است .