نفع

[ویکی الکتاب] معنی نَفْعاً: نفع - سود
معنی نَّفْعِهِمَا: نفع آن دو - سود آن دو
معنی لَّا یَنفَعُ: سود نمی دهد - نفع ندارد
معنی نَفَعَهَا: به آن سود داد - به آن نفع رسانید
معنی تَنفَعُ: سود دارد- نفع می رساند
معنی یَنفَعَنَا: که برای ما سودمند باشد - که به ما نفع برساند
معنی یَنفَعُونَکُمْ: به شما سود می رساند - به شما نفع می رساند
معنی نَّفَعَتِ: سود بخشید - نفع داشت (دراصل نَفَعَتْ بوده که به دلیل تقارنش با حرف ساکن و تشدید دار در کلمه ی بعد حرف "ت"حرکت گرفته است)
معنی یَکُ یَنفَعُهُمْ: سود می دهد - نفع دارد ("فَلَمْ یَکُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا " یعنی : ولی زمانی که عذاب سخت ما را دیدند، ایمانشان سودی به آنان نداد)
معنی مِّدْرَاراً: پی در پی و با برکت (کلمه مدرارا مبالغه از مصدر در به معنی ریزش است و مورد استعمال اصلی آن در خصوص شیر پستان بوده و بعدها در مورد باران نیز به عنوان استعاره استعمال شده ، چون هم شیر و هم باران نفع و فایده دارد پس ارسال سماء مدرارا به معنای فرستادن ابر...
تکرار در قرآن: ۵۰(بار)
فائده. بهره. . و آن مقابل ضرر است که فرموده: . . * . بعضی گفته‏اند «ان» در آیه به معنی «قد»است یعنی یادآوری کن که یادآوری فایده می‏دهد و آن اخبار است به اینکه تذکر فائده دارد، به قول بعضی تقدیر آیه «اِنْ نَفَعَتْ وَ اِنْ لَمْ تَنْفَعْ» است یعنی تذکر بده خواه مفید باشد یا نه. ولی ظاهرا شرط حقیی است و منظور آن است: اگر تذکر فایده ندهد و لغو باشد، دیگر تذکر نده. به نظر می‏آید: تذکر غیراز ابلاغ و تذکر اولی است که باید به همه بشود آیات بعدی این مطلب را روشن می‏کند که فرموده: «سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشی. وَ یَتَجَنَّبُهَا الْاَشْقَی. الَّذی یَصْلَی النَّارَ الْکُبْری» یعنی آنکه روحش خشیت دارد متذکر می‏شود و آنکه اشقی است از تذکر سرمی پیچد علی هذا تذکر لزومی ندارد و لغو خواهدبود ابلاغ اولی که برای اتمام حجت است کافی خواهد بود پس . آیه ذیل در باره ابلاغ و تذکر اولی است .