نفس پرست

معنی انگلیسی:

sensual, carnal, egotist

لغت نامه دهخدا

نفس پرست. [ ن َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) هوسباره. شهوت باره.که متابعت هوای نفس کند. که مطیع نفس اماره باشد.

۱. آن که خود را دوست دارد.
۲. کسی که به میل هوا وهوس خود رفتار کند.

self-seeker (اسم)

خود جو، نفس پرست، در پی انجام خواهش های نفس

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید