نفس محجوبه. [ ن َ س ِ م َ ب َ / ب ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس اماره متوغل در مادیات است. ( فرهنگ علوم عقلی ص 599 از واردات قلبیه ص 273 ).
