نفس راندن

لغت نامه دهخدا

نفس راندن. [ ن َ ف َدَ ] ( مص مرکب ) سخن گفتن. نفس برآوردن :
راه نفسم بسته شد از آه جگرتاب
کو همنفسی تا نفسی رانم ازین باب.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

سخن گفتن . نفس بر آوردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس