نفس بهیمی

لغت نامه دهخدا

نفس بهیمی. [ ن َ س ِ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جان حیوان چارپایه ، و مراد از این نفس اماره است. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). مراد قوت شهوانی و نفس شهوانی است. ( از فرهنگ علوم عقلی از مصنفات ج 1 ص 34 و اخلاق ناصری 54 ).

فرهنگ فارسی

جان حیوان چارپایه و مراد از این نفس اماره است . مراد قوت شهوانی و نفس شهوانی است .

پیشنهاد کاربران

بپرس