نفس برامدن

لغت نامه دهخدا

( نفس برآمدن ) نفس برآمدن. [ ن َ ف َ ب َ م َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از مردن. قطع شدن ِ نفس :
نفس برآمد و کام از توبرنمی آید
فغان که بخت من از خواب درنمی آید.
حافظ ( دیوان چ قزوینی - غنی ص 160 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس