نفرین کنان. [ ن َ / ن ِ ک ُ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) لعنت کنان. لعن گویان. در حال لعن کردن و ناسزا گفتن : چه سود آفرین بر سر انجمن پس چرخه نفرین کنان مرد و زن.سعدی.
