نفرین بردن. [ ن َ / ن ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) نکوهش شدن. ( یادداشت مؤلف ). مورد ذم و سرزنش واقع شدن : توانگر برد آفرین سال و ماه و درویش نفرین برد بی گناه.بوشکور.
