نفت گیر یا تله نفتی در زمین شناسی نفت به ساختاری زمین شناختی گفته می شود که سنگ مخزن و پوش سنگ یک مخزن نفتی را تحت تأثیر قرار داده و امکان تجمع منابع هیدروکربن در یک مخزن نفتی را فراهم می کند.
نفت گیر به مجموع سنگ مخزن و پوش سنگ آن می گویند که باعث به دام افتادن نفت در سنگ مخزن می شود. معمولاً در مسیر حرکت نفت از سنگ منشأ، جریان نفت به پوش سنگ و تله هایی که نفت را در خود جای می دهد برخورد می کند. در صورتی که نفت در مسیر حرکت خود به هیچ تله ای برخورد نکند به سطح زمین راه خواهد یافت و در این صورت مواد سبک آن تبخیر شده و مواد سنگین آن همچون قیر در سطح زمین باقی می ماند؛ بنابراین نبود پوش سنگ مناسب منجر به فرار نفت از سنگ مخزن و عدم تجمع آن می شود. [ ۱]
نفت گیرها بر اساس منبع نیروی ایجاد آن ها به سه دسته تقسیم می شوند: نفت گیرهای ساختاری ( structural trap ) ، نفت گیرهای چینه ای ( stratigraphic trap ) و نفت گیرهای ترکیبی ( hybrid trap ) که ترکیبی از دو نوع نخست هستند. [ ۱] نفت گیرهای ساختمانی یا ساختاری مهم ترین نوع تله های نفتی هستند و بیشتر مخازن نفتی کشف شده در دنیا دارای این نوع نفت گیر هستند.
نفت گیر ساختاری یا ساختمانی نوعی نفت گیر است که در نتیجه تغییر ساختار زمین شناسی زیرسطحی بر اثر گسل خوردگی، زمین ساخت نمکی و فرایندهای گرانشی و چین خوردگی پدید می آید.
تاقدیس نوعی چین به شکل گنبدی در طبقات یا لایه های زمین است که دو سمت آن رو به پایین باشد و لایه های قدیمی در مرکز چین خوردگی قرار دارند. اگر لایه ای از سنگ های نفوذپذیر در این شکل گنبدی وجود داشته باشد، آن گاه هیدروکربن ها می توانند در پوسته تاقدیس و تا نقطه سرریز ( spill point ) جمع شوند. نفت گیر تاقدیسی با اختلاف، مهم ترین نوع نفت گیر در صنعت نفت به شمار می رود. این نوع نفت گیرها اغلب به شکل گنبدهای بلند بیضوی در زمین هستند که اغلب با نگاه کردن به نقشه زمین شناسی یا پرواز بر فراز منطقه قابل مشاهده اند.
بیشتر نفت گیرهای شناخته شده، به لحاظ ساختاری شکل تاقدیس دارند. یک دلیل آن این است که شناسایی نفت گیرهای تاقدیسی به وسیلهٔ روش های لرزه نگاری ساده، راحت تر است و شناخت انواع دیگر تله های نفتی که حاصل ساختارهایی غیر از ساختار تاقدیس است مشکل تر بوده و نیاز به تکنولوژی پیشرفته تری دارد. البته دلیل دیگر این امر آن است که بیش تر نفت گیرهای موجود نیز از نوع تاقدیسی هستند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنفت گیر به مجموع سنگ مخزن و پوش سنگ آن می گویند که باعث به دام افتادن نفت در سنگ مخزن می شود. معمولاً در مسیر حرکت نفت از سنگ منشأ، جریان نفت به پوش سنگ و تله هایی که نفت را در خود جای می دهد برخورد می کند. در صورتی که نفت در مسیر حرکت خود به هیچ تله ای برخورد نکند به سطح زمین راه خواهد یافت و در این صورت مواد سبک آن تبخیر شده و مواد سنگین آن همچون قیر در سطح زمین باقی می ماند؛ بنابراین نبود پوش سنگ مناسب منجر به فرار نفت از سنگ مخزن و عدم تجمع آن می شود. [ ۱]
نفت گیرها بر اساس منبع نیروی ایجاد آن ها به سه دسته تقسیم می شوند: نفت گیرهای ساختاری ( structural trap ) ، نفت گیرهای چینه ای ( stratigraphic trap ) و نفت گیرهای ترکیبی ( hybrid trap ) که ترکیبی از دو نوع نخست هستند. [ ۱] نفت گیرهای ساختمانی یا ساختاری مهم ترین نوع تله های نفتی هستند و بیشتر مخازن نفتی کشف شده در دنیا دارای این نوع نفت گیر هستند.
نفت گیر ساختاری یا ساختمانی نوعی نفت گیر است که در نتیجه تغییر ساختار زمین شناسی زیرسطحی بر اثر گسل خوردگی، زمین ساخت نمکی و فرایندهای گرانشی و چین خوردگی پدید می آید.
تاقدیس نوعی چین به شکل گنبدی در طبقات یا لایه های زمین است که دو سمت آن رو به پایین باشد و لایه های قدیمی در مرکز چین خوردگی قرار دارند. اگر لایه ای از سنگ های نفوذپذیر در این شکل گنبدی وجود داشته باشد، آن گاه هیدروکربن ها می توانند در پوسته تاقدیس و تا نقطه سرریز ( spill point ) جمع شوند. نفت گیر تاقدیسی با اختلاف، مهم ترین نوع نفت گیر در صنعت نفت به شمار می رود. این نوع نفت گیرها اغلب به شکل گنبدهای بلند بیضوی در زمین هستند که اغلب با نگاه کردن به نقشه زمین شناسی یا پرواز بر فراز منطقه قابل مشاهده اند.
بیشتر نفت گیرهای شناخته شده، به لحاظ ساختاری شکل تاقدیس دارند. یک دلیل آن این است که شناسایی نفت گیرهای تاقدیسی به وسیلهٔ روش های لرزه نگاری ساده، راحت تر است و شناخت انواع دیگر تله های نفتی که حاصل ساختارهایی غیر از ساختار تاقدیس است مشکل تر بوده و نیاز به تکنولوژی پیشرفته تری دارد. البته دلیل دیگر این امر آن است که بیش تر نفت گیرهای موجود نیز از نوع تاقدیسی هستند. [ ۱]
wiki: نفت گیر