نفاطیر

لغت نامه دهخدا

نفاطیر. [ ن َ ] ( ع اِ ) گیاه متفرق ، یا گیاه نخستین بهاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). واحد آن نفطورة است. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس