( نفارة ) نفارة. [ ن ُ رَ ] ( ع اِ ) فرمان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). حکم. ( اقرب الموارد ). || آنچه بگیرد غالب از مغلوب ، یا آنچه حاکم بگیرد از کسی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). آنچه نافر یعنی غالب در منافرة از مغلوب و منفور بگیرد. و آنچه حکم بین دو تن متنافر بگیرد. ( از متن اللغة ).
