نغمهٔ معرّف، نقش مایهٔ معرف[ ۱] یا لایت موتیف ( از آلمانیِ Leitmotiv به معنی نغمهٔ راهبر یا شاخص ) قطعه ای کوتاه و تکرارشونده است که در برخی از کارهای موسیقی برای اشاره به شخصیتی یا مکانی یا اندیشه ای به کار می رود.
بدین ترتیب، نغمهٔ معرّف یا لایت موتیف نشانه ای می شود که با هر بار حضور، اجراشونده را به یاد آن شخصیت یا مکان یا اندیشه می اندازد.
نغمهٔ معرف ایده ای موسیقایی است که در یک قطعه موسیقی، معمولاً اپرا، برای تداعی شخص و شیء و احساس و مانند آن تکرار می شود. اگرچه نغمهٔ معرّف معمولاً نغمهٔ کوتاهی است، ولی گاه به صورت ضرب آهنگ یا آکورد خاصی هم به کار می رود.
نغمهٔ معرّف را نخست کارل ماریا فون وبر، آهنگساز آلمانی، به کار برد؛ ولی مشهورترین کاربرد آن در اپراهای ریشارد واگنر، دیگر آهنگساز آلمانی است. میتوان به نوع دیگر موسیقی شخصیت پردازانه نیز بیان کرد. موتیف یا نغمه راهنما موزیکی است که برای یک شخصیت، شی، کاراکتر یا مکان به صورت جداگانه طراحی شده و در طول اثر آنرا همراهی نموده و باعث شرطی شدن مخاطب نسبت به آن عنصر شده و همان حس را حتی در زمان غیابش تداعی می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبدین ترتیب، نغمهٔ معرّف یا لایت موتیف نشانه ای می شود که با هر بار حضور، اجراشونده را به یاد آن شخصیت یا مکان یا اندیشه می اندازد.
نغمهٔ معرف ایده ای موسیقایی است که در یک قطعه موسیقی، معمولاً اپرا، برای تداعی شخص و شیء و احساس و مانند آن تکرار می شود. اگرچه نغمهٔ معرّف معمولاً نغمهٔ کوتاهی است، ولی گاه به صورت ضرب آهنگ یا آکورد خاصی هم به کار می رود.
نغمهٔ معرّف را نخست کارل ماریا فون وبر، آهنگساز آلمانی، به کار برد؛ ولی مشهورترین کاربرد آن در اپراهای ریشارد واگنر، دیگر آهنگساز آلمانی است. میتوان به نوع دیگر موسیقی شخصیت پردازانه نیز بیان کرد. موتیف یا نغمه راهنما موزیکی است که برای یک شخصیت، شی، کاراکتر یا مکان به صورت جداگانه طراحی شده و در طول اثر آنرا همراهی نموده و باعث شرطی شدن مخاطب نسبت به آن عنصر شده و همان حس را حتی در زمان غیابش تداعی می کند.
wiki: نغمه معرف