نغمه سرای

لغت نامه دهخدا

نغمه سرای. [ ن َ م َ / م ِ س َ ] ( نف مرکب ) نغمه سرا :
همه پشت پیلان پر از کوس و نای
در و دشت پر بانگ نغمه سرای.
فردوسی.
مرغ زیرک نشود در چمنش نغمه سرای
هر بهاری که به دنبال خزانی دارد.
حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نغمه پرداز .

پیشنهاد کاربران

بپرس