نغاک

لغت نامه دهخدا

نغاک. [ ن ِ ] ( ص ) ابله. نادان. حرام زاده را نیزگویند و به عربی ولدالحرام خوانند. ( برهان قاطع ). مصحف فغاک است. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به فغاک شود.

فرهنگ معین

(نِ ) (ص . ) ۱ - نادان ، ابله . ۲ - حرامزاده .

پیشنهاد کاربران

بپرس