نعیمای قمی

لغت نامه دهخدا

نعیمای قمی. [ ن َ عی ی ِ ق ُم ْ می ] ( اِخ ) ابن درویش بهشتی قلندرقمی ، از شعرای قرن یازدهم هجری قمری است و به روایت مؤلف روز روشن سفری به هندوستان کرده سپس به وطن برگشته است و به روایت نصرآبادی «مشرب وسیعی داشت چنانچه دست رد به هیچیک از مغیرات نمی گذاشت » او راست :
آهی که بی تو از دل غمناک می کشم
سروی بریده است که بر خاک می کشم.
ز می گلگون شد آن رخسار گندم گون تماشا کن
تصور می کنی طاووس در کشمیر می گردد.
( از روز روشن ص 841 ) ( تذکره نصرآبادی ص 420 ). رجوع به نگارستان سخن ص 125 و فرهنگ سخنوران شود.

فرهنگ فارسی

ابن درویش بهشتی قلندر قمی از شعرای قرن یازدهم است و به روایت مولف روز روشن سفری به روایت نصر آبادی (( مشرب وسیعی داشت چنانچه دست رد به هیچیک از مغیرات نمی گذاشت ) ) ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس