نعیم پاک. [ ن َ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اعمال شایسته است که طاعت و عبادت باشد. ( برهان قاطع ). || نعمت و روزی حلال و طیب و طاهر. رجوع به نعیم شود.
فرهنگ فارسی
کنایه از اعمال شایسته است که طاعت و عبادت باشد ٠ یا نعمت و روزی حلال و طیب و طاهر ٠
