نعیم بن عجلان انصاری

[ویکی فقه] نُعیم بن عِجلان از اصحاب امام حسین (علیه السلام) و از طایفه خزرج است.
او و دو برادرش -نضر و نعمان- هر سه از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و از یاران امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) بودند و آن حضرت برادرش نعمان را بر ولایت بحرین گمارد. در منابع و مصادر تاریخی آنان از حاضران در جنگ صفین برشمرده شده اند که در حمایت از علی (علیه السّلام) شمشیر کشیده و در رکاب آن حضرت (علیه السّلام) جنگیده اند. این سه برادر در شجاعت و سرودن شعر زبانزد خاص و عام بودند. (شعری که از نضر بن عجلان در کتاب وقعة الصفین بیان شده مؤید این ادعاست.)
نعیم در کربلا
پیش از قیام امام حسین (علیه السّلام) و حرکت آن حضرت (علیه السّلام) به سوی کوفه، نضر و نعمان وفات کرده بودند و تنها نعیم از میان این برادران باقی مانده بود. زمانی که امام حسین (علیه السّلام) به سوی عراق حرکت کرد نعیم بن عجلان از کوفه خارج شد و خود را به امام (علیه السّلام) رساند. او پیوسته همراه امام (علیه السّلام) بود تا این که سرانجام به مراد خود رسید و در رکاب آقا و مولای خویش به شهادت رسید. شهادت او نیز به مانند بسیاری از یاران امام حسین (علیه السّلام) در جریان حمله نخست رقم خورد.
زیارت نعیم بن عجلان
در زیارت ناحیه و رجبیّه درباره او می خوانیم: «السَّلامُ عَلی نُعَیْمِ بْنِ الْعِجلانِ الْانْصاری ».