نعمت پرورد

لغت نامه دهخدا

نعمت پرورد. [ ن ِ م َ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) نعمت پرورده. به ناز و نعمت پرورانده شده. اهل تنعم. نازپرورده :
ای آنکه نداری خبری از هنر من
خواهی که بدانی که نیم نعمت پرورد.
علی بن الیاس.

فرهنگ فارسی

نعمت پرورده : ای آنکه نداری خبری از هنر من خواهی که بدانی که نیم نعمت پرورد . ( ابو الحسن علی بن الیاس آغاجی بخاری . لباب الالباب .نف.۳۲ )

پیشنهاد کاربران

بپرس