[ویکی فقه] نعمت نهر (قرآن). نَهرْ، به سکون هاء، جمع آن «انهار» به معناى محلّ جریان آب روان است،
نهرها از نعمتهای الهی:۱. وَ هُوَ الَّذِی مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِیها رَواسِیَ وَ أَنْهاراً وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِیها زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ .
رعد/سوره۱۳، آیه۳.
مسخّر بودن نهرها براى انسان، نمودى از نعمت هاى الهى و مقتضى شکرگزاری در برابر خداوند:اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْأَنْهارَ ... وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ.
ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۲.
۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۰۶، «نهر».
...
نهرها از نعمتهای الهی:۱. وَ هُوَ الَّذِی مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِیها رَواسِیَ وَ أَنْهاراً وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِیها زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ .
رعد/سوره۱۳، آیه۳.
مسخّر بودن نهرها براى انسان، نمودى از نعمت هاى الهى و مقتضى شکرگزاری در برابر خداوند:اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْأَنْهارَ ... وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ.
ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۲.
۱. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۰۶، «نهر».
...
wikifeqh: نعمت_نهر_(قرآن)