نعمت میرزازاده

پیشنهاد کاربران

نعمت میرزازاده یا نعمت آزرم ( زاده ۱ اسفند ۱۳۱۷، مشهد ) متخلص به «م. آزرم»، شاعر معاصر اهل ایران است.
نعمت میرزازاده در اول اسفند ۱۳۱۷ خورشیدی، در مشهد و در خانواده ای فرهنگی و از تبار مجاهدین انقلاب مشروطیت ایران ( پدربزرگ مادری اش: آقا شیخ حسین تهرانی کوشندهٔ جنبش مشروطیت و نمایندهٔ دورهٔ اول مجلس شورای ملی ایران از تهران و پدر بزرگ پدری: میرزا حسن سرابی دبیر کمیتهٔ ایالتی حزب دموکرات خراسان ) چشم به جهان گشوده و - در راستای گذرانی آرمانی و توفانی _ تحصیل و تحقیق و تدریس کرده و دانش آموختهٔ دورهٔ دکترای مردم شناسی و جامعه شناسی سیاسی از دانشگاه پاریس است.
...
[مشاهده متن کامل]

فعالیت های فرهنگی نعمت آزرم از ۱۳۴۰ خورشیدی با سردبیری خراسان ادبی ( تا ۱۳۴۵ ) و ماهنامهٔ هیرمند ( ۱۳۴۹–۱۳۴۶ ) در مشهد آغاز شده و برآیند آن تا کنون افزون بر نوشتارهای پژوهشی در گسترهٔ فرهنگ و ادب فارسی ۲۲ مجموعه شعر و ۸ دفتر پژوهش است.
نخستین مجموعه شعر نعمت آزرم: سحوری ( پاییز ۱۳۴۹، تهران انتشارات رز ) به فاصله یک هفته به چاپ دوم رسید و توقیف شد، اما چاپ های زیر زمینی بی شمار این کتاب از سوی ناشران گمنام تا بهار ۱۳۵۷ ادامه داشت. هنگامی که در بهار ۱۳۵۷ سانسور دولتی رسماً لغو شد مجموعهٔ شعر سحوری از سوی انتشارات ( رواق به مدیریت شمس آل احمد - اسلام کاظمیه تهران ) در تیراژ پنجاه هزار شماره باز چاپ رسمی شد. نعمت آزرم تا انقلاب بهمن ۱۳۵۷ سه نوبت در پیوند با کنش های فرهنگی اش زندان های سیاسی مشهد و تهران را به مدت های بلند و کوتاه تجربه کرد. واپسین بار در حکومت نظامی دولت ازهاری زندانی شد و برابر اسنادی که اندکی پس از انقلاب در کیهان و اطلاعات منتشر شد در شمار ۴۰ نفر شخصیت فرهنگی و سیاسی بود که می باید در کودتای نافرجام روزهای ۲۱ و ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به ابتکار مشترک ساواک و لشکر گارد کشته می شدند.
نعمت آزرم پس از انقلاب با انتشار دو مجموعه شعر گلخون: تهران اسفند ۱۳۵۸ انتشارات تیرنگ و گلخشم تابستان ۱۳۵۸ انتشارات توس در ستایش آزادی و نکوهش ارتجاع مورد تعقیب قرار گرفت و خانه و کتابخانه بزرگ و یادداشت های پژوهشی اش مصادره شدند. ( امیرآباد شمالی ( کارگر ) کوچهٔ سوم، شمارهٔ ۱۰ ) با این همه در برابر از دست دادن همسر نویسنده اش رؤیا کهربایی و چندی بعد نوجوانش ( نیما ) اینها کمترین صدمه ای بود که به او رسید.
نعمت آزرم، تاریخ فرهنگ و هنر و زبان و ادبیات فارسی را ( تا تعطیلی دانشگاه ها در سال ۱۳۶۰ ) در دانشگاه هنر و دانشگاه ملی ایران تدریس کرده است. او همچنین به عنوان عضو هیئت علمی بنیاد شاهنامهٔ فردوسی در جایگاه پژوهشگر ارشد در ویرایش علمی شاهنامه به سرپرستی مجتبی مینوی استاد ممتاز دانشگاه تهران ( از پاییز ۱۳۵۱ تا پاییز ۱۳۵۵ ) همکاری علمی داشته است و نیز به عنوان عضو بخش جامعه شناسی شهری مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران از بهار ۱۳۴۹ تا بهار ۱۳۵۰ مأمور تهیه گزارش های علمی از ساختارها و کارکردهای آستان قدس رضوی برای آن مؤسسه بوده است.

نعمت میرزازادهنعمت میرزازادهنعمت میرزازاده
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/نعمت_میرزازاده

بپرس