نعمت تبریزی

لغت نامه دهخدا

نعمت تبریزی. [ ن ِ م َ ت ِ ت َ ] ( اِخ ) ملا مؤمن ( حکیم... ) ملقب به ایمان ومتخلص به نعمت ، از شاگردان ملامحسن فیض کاشی و از حکیمان و شاعران قرن یازدهم هجری قمری است. او راست :
نبینی روی دل تا روی دل با این و آن بینی
نیابی خویش را تا خویشتن را در میان بینی
سر موئی طمع تا در متاع این و آن داری
مراد خویش را دایم به دست این و آن بینی
مکدر می نماید صورت آئینه رنگین
دل خود صاف کن تا صافی اهل جهان بینی.
( از ریاض العارفین ص 236 ) ( صبح گلشن ص 48 و 531 ) ( نصرآبادی ص 194 ). رجوع به قاموس الاعلام ج 6 و ریحانة الادب ج 1 ص 129 و فرهنگ سخنوران شود.

فرهنگ فارسی

ملا مومن ملقب به ایمان و متخلص به نعمت از شاگردان ملا محسن فیض کاشانی و از حکیمان و شاعران قرن یازدهم است .

پیشنهاد کاربران

بپرس