نعمت انار

[ویکی فقه] نعمت انار (قرآن). یکی ازآن نعم الهی میوه انار است که خداوند مهربان آن را به همراه نعمت های بیشماری که برای همه موجودات قرار داده، خلق کرده تا از آن استفاده کرده و کفران نعمت نکنند.
قرآن کریم انار را به همراه دیگر نعمت های خداوند شمرده است. فیهما فـکهة ونخل ورمان (در آن دو میوه و خرما و انار است.) در المیزان ذیل این آیه شریفه آمده است: «مراد از ((فاکهه )) و ((رمان )) (میوه و انار) درخت آن دو است ، چون بین فاکهه و رمان نخل را آورده ، که به معنای درخت خرماست نه خود خرما.» فبای ءالاء ربکما تکذبان (پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را منکرید.)
جن و انس تکذیب کننده نعمت
هم جن و هم انسان ها نعمت الهی و خدادای انار را تکذیب می کتتد که مورد سرزنش خداوند قرار دارند. فیهما فـکهة ونخل ورمان (در آن دو میوه و خرما و انار است.) فبای ءالاء ربکما تکذبان (پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را منکرید.) تفسیر نمونه چنین می گوید: «این استفهام، استفهام تقریری است که در مقام اقرار گرفتن می آورند، و لذا در روایتی که در آغاز سوره خواندیم، به ما دستور داده شده است: بعد از ذکر این جمله، عرضه داریم: «پروردگارا! ما هیچ یک از نعمتهای تو را تکذیب نمی کنیم» (لا بِشَی ءٍ مِنْ آلائِکَ رَبِّ أُکَذِّبُ).گرچه در آیات گذشته، تنها سخن از انسانها به میان آمده است، و مطلقاً سخنی از طایفه جنّ در میان نبود، ولی آیات بعد نشان می دهد که مخاطب در ضمیر «تثنیه» (کُما) این دو گروهند.به هر حال، خداوند با این جمله، انس و جن را در برابر این واقعیت قرار می دهد که، پیرامون این مسائل بیندیشند، و بعد، بی آنکه نیاز به تعلیم دیگری باشد از عقل خود این سؤال را بکنند که «آیا هیچ یک از این نعمتهای الهی قابل انکار است»، و اگر نیست، چرا ولی نعمت خود را نشناسند؟ چرا شکر منعم را وسیله شناخت او قرار ندهند؟ و چرا در آستان مقدسش سر تعظیم فرود نیاورند؟!»