نعلی. [ ن َ ] ( ص نسبی ) به شکل نعل. ( ناظم الاطباء ). || نعل کرده شده. که بر سمش نعل فروکوبیده اند. اسبی که موقع نعل کردن آن فرارسیده است و او را نعل کرده اند. اسبی که قابل سواری شده است : و هر جانوری که دارم از اسب نعلی و استر... رها کرده شده است به سر خود در راه خدا. ( تاریخ بیهقی ص 318 ). || نزد مهندسان شکل مسطحی را نامند که دو قوس که تحدب آنها به یک میزان باشد آن شکل را احاطه کرده باشد؛ و هر یک از آن دو قوس بزرگتر از دو نیم دایره باشند. کذافی ضابط قواعد الحساب. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - منسوب به نعل : نعلبند : مرد خفاف نعلی و خراز از مواریث آنک داند راز . ( حدیقه .مد.۲ ) ۱۲۳ - چون دو قوس از دایره که طولشان از نصف دایره بیشتر باشد و انحداب ( کوژی ) آنها در یک جانب بود - بر سطحی محیط شوند آن شکل را نعلی نامند .
