نعض
لغت نامه دهخدا
نعض. [ ن ُ ] ( ع اِ ) درختی است ریگستانی خاردار که از آن مسواک سازند و با پوست آن پوست پیرایند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). و آن درخت سبز بی برگی است که در حجاز روید. ( از متن اللغة ). واحد آن نُعضَة است. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید