نعره برخاستن. [ ن َ رَ / رِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) نعره برآمدن. غریو و فغان برخاستن : هم اندرین تاریخ طغرل خویشتن بر عامه شهر زد و نعره برخاست و بیغو به هزیمت شد بی لشکر و بی سلاح. ( تاریخ سیستان ).
