نعایم

لغت نامه دهخدا

نعایم. [ ن َ ی ِ ] ( ع اِ ) نعائم. شترمرغان. ج ِ نعامة، به معنی شترمرغ :
چون زبانی اندر آتش چون سلحفاة اندر آب
چون نعایم در بیابان چون بهایم در قرن.
منوچهری.
هم زحل رنگم چو آهن هم ز آتش حامله
وز حریصی چون نعایم آهن و آتش خورم.
خاقانی.
رجوع به نعائم شود. || ( اِخ ) منزل بیستم از منازل قمر. نعام. نعائم. رجوع به نعائم شود :
نعایم پیش او چون چار خاطب
به پیش چار خاطب چار مؤذن.
منوچهری.
با صادر و وارد نعایم
بلده دوسه دست کرده قایم.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - جمع نعامه شترمرغان : هم زحل رنگم چو آهن هم ز آتش حامله وز حریصی چون نعایم آتشین آهن خورم . ( خاقانی .سج. ۲ ) ۲۵٠ - بجای نعم ( جمع نعمت ) بکار رفته و از لحاظ صرفی غلط است .

فرهنگ معین

(نَ یِ ) [ ع . ] (اِ. ) ج نعامة . شتر مرغان . بیستمین منزل از منازل قمر.

پیشنهاد کاربران

بپرس