نَظیری نیشابوری، محمّدحسین ( ـ۱۰۲۱/۱۰۲۳ق)
شاعر ایرانی. در نیشابور به دنیا آمد. در جوانی به هندوستان سفر کرد و به خدمت میرزا عبدالرحیم خان خانان درآمد و با وساطت او به دربار جلال الدین اکبر گورکانی راه یافت و قصایدی در مدح او سرود. پس از سفر حج، تا پایان عمر در دربار شاهزاده مراد، در احمدآباد گجرات بوده است. از پیش گامان سبک هندی بود و در اشعارش نوآوری هایی دیده می شود. در غزل سرایی به سعدی و حافظ نظر داشته و جهانگیرشاه گورکانی را ستوده است. بر مذهب شیعه بود. اشعاری در مدح ائمه (ع) سروده است. در ۱۰۲۰ق دیوان اشعار ده هزار بیتی خود را، در قصیده، غزل، ترکیب بند، قطعه و رباعی به کتابخانۀ خان خانان تقدیم کرد. دیوان وی به تصحیح محمدرضا طاهری به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۷۹ش).
شاعر ایرانی. در نیشابور به دنیا آمد. در جوانی به هندوستان سفر کرد و به خدمت میرزا عبدالرحیم خان خانان درآمد و با وساطت او به دربار جلال الدین اکبر گورکانی راه یافت و قصایدی در مدح او سرود. پس از سفر حج، تا پایان عمر در دربار شاهزاده مراد، در احمدآباد گجرات بوده است. از پیش گامان سبک هندی بود و در اشعارش نوآوری هایی دیده می شود. در غزل سرایی به سعدی و حافظ نظر داشته و جهانگیرشاه گورکانی را ستوده است. بر مذهب شیعه بود. اشعاری در مدح ائمه (ع) سروده است. در ۱۰۲۰ق دیوان اشعار ده هزار بیتی خود را، در قصیده، غزل، ترکیب بند، قطعه و رباعی به کتابخانۀ خان خانان تقدیم کرد. دیوان وی به تصحیح محمدرضا طاهری به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۷۹ش).