محمد حسین نیشابوری شاعر مشهور ایران در آغاز قرن یازدهم ( ف. احمد آباد گجرات ۱٠۲۱ ه.ق .- ۱۶۱۲ م . ) وی از ایران بهند به دربار عبد الرحیم خان خاقان رفت و سپس بدربار اکبرشاه راه یافت و علاوه بر او پسرش جهانگیر را نیز مدح گفت . ولی بیشتر عمر خود را در احمد آباد گجرات گذرانید و مخصوصاچند سال آخر زندگی را در انزوا و گوشه نشینی سرگرم تفکرات عارفانه بود و همانجا در گذشت . دیوان او که شامل قصاید ترکیبات ترجیعات مقطعات رباعیات است در حدود ۱٠ هزار بیت دارد و در هندوستان بطبع رسیده است . وی در ایجاد ترکیبات و تعبیرات جدید و بکار انداختن خیال باریک مهارت دارد .
